In de haptonomie speelt de affectieve aanraking een grote rol. De grondlegger Frans Veldman noemt de haptonomie zelfs de wetenschap van de affectiviteit. Aanraking is een uitnodiging om opnieuw het lichaam te voelen en om de vitale stroom van het gevoelsleven weer op gang te brengen. Hoewel we allemaal weten dat voor een kind knuffelen, aanraken en aangeraakt worden de basis legt voor een goede emotionele ontwikkeling, raken we elkaar als volwassenen nog maar zelden op een vanzelfsprekende en vertrouwde manier aan.
In onze samenleving is lichamelijk contact bijna alleen toegestaan in de privésfeer of wanneer het een duidelijke functie heeft, bijvoorbeeld binnen verzorgende beroepen. Vaak heeft het aanraken dan een technisch karakter gekregen en wordt het niet meer beleefd als een persoonlijk en emotioneel geladen contact. Dit is jammer, want aanraken is een heel natuurlijke en basale manier van menselijk contact.
Subjectiviteit heeft in onze cultuur, vaak ten onrechte, een bijklank van minder waar, niet waar of zelfs onbetrouwbaar. Aanraken geeft ons informatie die juist subjectief van aard is. Toch speelt deze informatie een belangrijke rol in ons dagelijks leven en in onze persoonlijke contacten. Zo is het belangrijk of je je bij iemand op je gemak voelt of juist niet. Dit voel je bewust of onbewust aan je lichaam en vaak uit het zich ook in gebaren of houdingen.
Haptonomie neemt de persoonlijke en subjectieve betekenis van ons lichaam en van aanraken serieus. Zij erkent bovendien de positieve invloed die het aanraken op ons gevoelsleven heeft. De directe aanraking activeert daarmee zowel het lichaamsbesef als het zelfbesef. Aanraking maakt lichamelijke blokkades voelbaar en nodigt mensen uit om gevoelens naar boven te laten komen. Hoe daar in het dagelijks leven mee omgegaan kan worden, is de volgende stap.
